Contents
- 0.1 Giriş
- 0.2 Tozlaşma:
- 0.3 Aşılama:
- 0.4 İklim Gereksinimleri
- 0.5 Toprak Gereksinimleri
- 0.6 Anaçlar
- 0.7 Tozlaşma Biyolojisi
- 0.8 Çeşitler
- 1 Meyve Bahçesi Kuruluşu
- 2 Yıllık Meyve Bahçesi Bakımı
- 2.1 Toprak Ekimi
- 2.2 Sulama
- 2.3 Gübreleme
- 2.4 Hastalıklar ve Zararlılar
- 2.5 Budama
- 2.6 Hasat
- 2.7 Depolamak
- 2.8 Çözüm
- 2.9 MerhabaUye Olabilirsiniz.
- 2.10 Ekin Sapı Devrimi (Masanobu Fukuoka) - Doğal Tarıma ve Doğal Hayata Giriş kitabını hediye gönderiyoruz. Yeni yazılarımızdan haberdar olmak için bize katılın.
Giriş
Yaban mersini besleyici ve lezzetli meyveleriyle popüler bir meyvedir. Taze olarak tüketilebileceği gibi çeşitli ürünlere işlenerek de tüketilebilir. Türkiye’de yaban mersini yetiştiriciliği son yıllarda yaygınlaşmaktadır. Bu kapsamlı rehber yaban mersini yetiştiriciliğine ilişkin detaylı teknik bilgiler sunmaktadır.
Tozlaşma:
Yaban mersini ağaçları kendi kendine tozlaşabilir. Ancak rüzgar ve arı gibi tozlaştırıcıların yardımıyla verim artırılabilir. Meyve bahçesinde farklı narenciye türlerinin bulundurulması da tozlaşmayı artırabilir.
Aşılama:
Yaban mersini fidanları, hastalıklara dayanıklılık ve uyumluluk gibi istenen özellikleri kazandırmak için farklı anaçlara aşılanabilir.
İklim Gereksinimleri
Yaban mersini ağaçları serin ve nemli iklimleri tercih eder. Ortalama sıcaklıkların 15-25°C arasında olduğu ve kışın aşırı soğukların yaşanmadığı bölgeler yaban mersini yetiştiriciliği için idealdir.Soğuklama ihtiyaci 650-850 saat arasında olmalidir.
Toprak Gereksinimleri
Yaban mersini ağaçları iyi drenajlı, organik maddece zengin ve asitli toprakları tercih eder. Toprağın pH’ı 4.5 ila 5.5 arasında olmalıdır. Kumlu-tınlı ve kireçsiz topraklar yaban mersini yetiştiriciliğine uygundur.
Anaçlar
Yaban mersini yetiştiriciliğinde kullanılan yaygın anaçlar şunları içerir:
- Highbush Yaban Mersini: En yaygın anaç türü. Hastalıklara dayanıklı, uyumlu ve yüksek verimlidir.
- Lowbush Yaban Mersini: Bir bodur anaçtır. Kuraklığa ve soğuk havalara daha dayanıklıdır.
- Tavşan Ayağı Yaban Mersini: Süs amaçlı yetiştirilen bir anaç çeşididir.
Tozlaşma Biyolojisi
Yaban mersini ağaçları kendi kendine tozlaşabilir. Ancak rüzgar ve arı gibi tozlaştırıcıların yardımıyla verim artırılabilir. Meyve bahçesinde farklı narenciye türlerinin bulundurulması da tozlaşmayı artırabilir.
Çeşitler
Türkiye’de yetiştirilen yaygın yaban mersini çeşitleri şunlardır:
- Blueray: Büyük ve sulu meyveleri olan popüler bir çeşittir.
- Brigitta: Erken olgunlaşan bir çeşittir.
- Jersey: Tatlı ve aromatik meyveleriyle tanınır.
- Toro: İri ve koyu meyveli bir çeşittir.
Meyve Bahçesi Kuruluşu
Fide Dikimi ve Zamanı
Yaban mersini fideleri ilkbaharda hava sıcaklığının 10°C’nin üzerine çıktığı dönemde dikilir. Dikim için 1 metre derinliğinde ve 1 metre genişliğinde çukurlar açılır. Fideler köklerine zarar vermeden açılan deliklere yerleştirilir ve bol sulanır.
Ekim Alanının Hazırlanması
Ekim alanı iyi drenajlı, organik madde bakımından zengin toprakla doldurulur. Ekimden önce toprağa kompost veya yaşlı gübre eklenebilir.
Fide Seçimi
Dikim için sağlıklı ve güçlü fideler seçilmelidir. Fidelerin kökleri sağlam, dalları canlı olmalıdır. Yapraklar yeşil ve hastalıksız olmalıdır.
Dikim Aralığı
Yaban mersini yetiştiriciliği yapılan ülkelerde dikim mesafesi sıra üzerinde 1,2 m, sıralar arasında ise 3 m olup, bu aralık ve mesafeler 1,5 ile 3 m’ye kadar çıkarılabilmektedir. Yaban mersini yetiştirilicinde yaban mersini sıraları arasındaki mesafe 2,5 m’den daha az olmamalıdır. Bu mesafe hasat sırasında işçilerin rahat çalışabilmesi için gereklidir.
Yıllık Meyve Bahçesi Bakımı
Toprak Ekimi
Yaban mersini bahçelerinde yılda birkaç kez toprak işlemesi yapılmaktadır. Toprak işleme yabancı otların kontrol altına alınmasına ve toprağın havalandırılmasına yardımcı olur. Ancak aşırı toprak işleme köklere zarar verebileceğinden dikkatli yapılmalıdır.
Sulama
Yaban mersini ağaçları haftada 2-3 kez sulanmalıdır. Sulama sabah erken saatlerde veya gün batımından önce yapılmalıdır. Sulama miktarı hava şartlarına ve toprağın nem oranına göre ayarlanmalıdır. Ortalama olarak bir yaban mersini ağacının haftada 20-30 litre suya ihtiyacı vardır. Su tasarrufu sağlaması ve verimi artırması nedeniyle damla sulama sisteminin kullanılması tercih edilmektedir.
Gübreleme
Yaban mersini ağaçları yılda 2-3 kez NPK gübresi ile gübrelenmektedir. Gübreleme miktarı ve zamanlaması toprak analizi sonuçlarına ve yaban mersini ağacının büyüme durumuna göre belirlenir. Genellikle yaban mersini ağaçları için 100 gram N, 50 gram P ve 25 gram K içeren gübre karışımları uygundur. Ancak toprak analizinin yaptırılması ve bu analize göre gübreleme programının oluşturulması daha verimli ve sağlıklı ekim için önemlidir.
Hastalıklar ve Zararlılar
Yaban mersini ağaçları çeşitli hastalık ve zararlılara maruz kalabilmektedir. En yaygın hastalıklar şunlardır:
- Botrytis yanıklığı: Meyvelerde gri çürüklüğe neden olur.
- Yaban mersini mumya yanıklığı: Meyvelerin mumyalaşmasına ve düşmesine neden olur.
- Pamukçuk hastalığı: Dallarda ve gövdelerde kabuk çatlaklarına neden olur.
En yaygın zararlılar şunlardır:
- Meyve sinekleri: Olgunlaşma döneminde meyvelere zarar veren önemli bir zararlıdır.
- Yaban mersini kurdu: Yapraklar ve sürgünlerle beslenen bir haşere.
Hastalık ve zararlıların kontrolünde entegre zararlı yönetimi yöntemleri kullanılmalıdır. Bu yöntemler arasında kültürel uygulamalar, biyolojik mücadele ve kimyasal mücadele yöntemlerinin bir arada kullanılması yer almaktadır.
Budama
Yaban mersini ağaçları yılda birkaç kez budanır. Budama çeşitli amaçlarla yapılır:
- Üst budama: Ağaç boyunu kontrol altına almak ve meyve verimini arttırmak amacıyla yapılır.
- İnceltme budaması: Güneş ışığının nüfuzunu ve hava dolaşımını iyileştirmek için içe doğru büyüyen dalların çıkarılması işlemidir.
- Hasat budaması: Hasattan sonra verimsiz dalların kaldırılmasını içerir.
Yaban mersini budaması genellikle ilkbaharda yapılır. Budama yöntemi ve şiddeti ağacın yaşı ve büyüme durumuna göre değişiklik gösterebilir.
Hasat
Yaban mersini hasadı, meyveler tamamen olgunlaştığında başlar. Olgunlaşmış meyveler koyu mavi renktedir ve daldan kolaylıkla ayrılır. Hasat genellikle temmuz ayı sonlarında başlar ve ağustos ayı boyunca devam eder. Bir yaban mersini ağacından yılda ortalama 3-5 kg meyve elde edilebilmektedir.
Depolamak
Yaban mersini meyveleri 0°C sıcaklık ve %90-95 nem oranına sahip soğuk hava depolarında yaklaşık 2-3 hafta saklanabilmektedir. Yaban mersini etilen gazına karşı hassastır. Bu nedenle diğer meyve ve sebzelerle birlikte depolanmamalıdır.
Çözüm
Yaban mersini yetiştiriciliği, doğru uygulamalar ve bakım teknikleri ile karlı bir iş olabilir. Bu kapsamlı rehber size yaban mersini yetiştiriciliği hakkında temel bilgi sağlamayı amaçlamaktadır. Yetiştirme sürecinde karşılaştığınız spesifik durumlar için tarım danışmanlarına danışmaktan çekinmeyin. Başarılı yaban mersini yetiştirme çalışmalarınızda bol hasatlar dileriz!
Kaynak: https://gemini.google.com/